Αν τον άνεμο ρωτήσεις

ISBN: 978-960-14-2029-5

Αρ. σελίδων: 620

Ο σκληρός πρώην μισθοφόρος Άλεξ Γκρέι ήταν κάποτε ο νεαρός Ρωμανός Κατράς, που κατηγορήθηκε άδικα για ένα στυγερό έγκλημα κι αναγκάστηκε να γίνει φυγάς. Τώρα, δεκαοχτώ χρόνια μετά, επιστρέφει με άλλη ταυτότητα ζητώντας δικαιοσύνη, έτοιμος να εκμεταλλευτεί και να εξαπατήσει τη μόνη γυναίκα που θα ερωτευόταν. Η Σάνια Παρίση ήταν κοριτσάκι όταν ο Κατράς, ο γιος του πατριού της, γκρέμισε τον κόσμο της. Το σοκ της προκάλεσε αμνησία. Προστατευμένη από την αγάπη και τη φροντίδα των στενών συγγενών της, πίστευε όλα όσα της είχαν πει για το παρελθόν, μέχρι που οι πραγματικές αναμνήσεις της αρχίζουν να της αποκαλύπτουν μια άλλη εκδοχή. Οι δυο τους βρίσκονται αναπόφευκτα αντιμέτωποι με τα ψέματα του παρελθόντος, τις αλήθειες του παρόντος και τα παντοτινά τους συναισθήματα.

ΑΠ' ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΟΥ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

….Η ιδέα για το “Αν τον άνεμο ρωτήσεις” ήρθε ξαφνικά, όπως όλες σχεδόν οι ιδέες μου, και παρέμεινε καρφωμένη στο μυαλό μου για μήνες πριν ανοίξω την οθόνη του υπολογιστή και γράψω τη λέξη ¨πρόλογος”. Πώς είναι να είσαι φυγάς; αναρωτήθηκα βλέποντας ένα ντοκιμαντέρ για διάσημους φυγάδες σε κάποιο κανάλι; Κι ακόμη χειρότερα, πώς είναι να σε καταδικάζουν,να σε φυλακίζουν, να φωνάζεις πως είσαι αθώος,η ζωή και τα όνειρά σου να χάνονται και να μη σου μένει άλλη λύση απ’ την εξαφάνισή;

Κι έτσι γεννήθηκε ο Ρωμανός Κατράς, που αργότερα έγινε Άλεξ Γκρέι μέσα απ’ τη θρυλική Λεγεώνα των Ξένων. Γύρισε σαν άλλος Κόμης Μοντεκρίστο, πιο σύγχρονος αλλά εξίσου επικίνδυνος, να βρει την αλήθεια χρησιμοποιώντας κάθε μέσο για να το πετύχει. Τον λάτρεψα αυτόν τον ήρωα. Μου είναι δύσκολο να τον εγκαταλείψω ακόμη και τώρα, περίπου τρία χρόνια μετά τη λέξη “τέλος” που έβαλα περίλυπη στην ιστορία του. Νομίζω πως τα πάθη και τα λάθη του είναι το άλτερ έγκο κάθε ενός από μας που πολλές φορές στη ζωή έχει νιώσει αδικημένος για χιλιάδες μικρά ή μεγάλα πράγματα.

Έτσι, το βιβλίο μου, καταμεσής του καλοκαιριού, μια ζεστή μέρα του Ιούλη, βγήκε για πρώτη φορά στο φως αποζητώντας να μοιραστείτε τις εντυπώσεις σας μαζί μου.Την ίδια ακριβώς χρονική περίοδο ανακάλυψα κι εγώ το facebook, προσπάθησα να χειρίζομαι κάπως υποφερτά την τεχνολογία, για να μπορώ να έχω αμεσότερη επαφή με τους αναγνώστες που θα ήθελαν να επικοινωνήσουν μαζί μου.

Σας ευχαριστώ από βάθος καρδίας επειδή μου επιτρέπετε απλά να συνεχίζω σ’ ένα κόσμο που μετρούν οι πωλήσεις και οι ψυχροί αριθμοί. Δεν επιθυμώ να γίνω ποτέ βασιλιάς στη θέση του βασιλιά κι ούτε θα το κάνω. Μια γωνιά ζητώ μόνο.Μια μικρή γωνιά για ν’ αναπνέω με τον μόνο τρόπο που ξέρω.Γράφοντας…

Να ‘στε όλοι καλά!

Με αγάπη,

Ευαγγελία Ευσταθίου

•  
•  
•  
•  
•  
•  
•  
•